Porządki

W sobotę odwaliłem kawał porządnej nikomu nie potrzebnej  pracy. 

Posprzątałem przed domem. Jak to wyglądało zanim się zabrałem za troty po tartaku widać poniżej:

przejrzało... 

Niestety nie było komu poklepać mnie po ramionach i pochwalić.  Możecie to nadrobić... ;-)

W niedziele od rana sprzątałem za domem. Nikt tam nie grabił co najmniej od kilku lat! Potrzeba mi jeszcze kolejnego weekendu żeby przejrzało tam tak jak przed domem... obaliłem (znaczy tyle: przewróciłem kopniakiem) parę suchych już zupełnie drzew. Czas je pociąć i porąbać. Będzie w sam raz na opał... na wszelki wypadek zamówiłem już i zapłaciłem za 10 kubików buka. Przyjedzie niebawem. Mam nadzieje, że będzie to w przyszłym tygodniu... ale nie tak jak u Magody...
Sąsiedzi wyciągnęli mnie na górę. Na spacer. Pięknie i przejrzysto było. Widać było Bieszczady ale ich Wam nie pokaże...za słaby aparacik (a propos - odnalazł się :-)  ).
Wystarczyć muszą widoki Hawajskiej. Jest piękna!

Powiadają ludziska, że kiedyś nań stało zamczysko...bardziej warownia drewniana jakowaś...
Można to sobie wyobrazić.

Prawie wiosna

Jeszcze wczoraj leżał śnieg.
Dzisiaj od rana słoneczko zrobiło swoje.
Wisłok ruszył z kopyta.

gdzie nie gdzie broni się jeszcze kawałek kry

Na polach widać już trawę... śnieg leży jeszcze za domem przy rzece

Nawet maleńki strumień z boku domu przybrał na "wadze"

Idzie Pani Wiosna!
Jak ziemia obeschnie trzeba brać się do porządków... oj nabałaganiło się strasznie. Teraz kiedy troty, stare deski i kawałki papy wyjrzały z pod śniegu obejście wygląda jak po przejściu tornada... masakra jakaś.... ile to pracy żeby to uprzątnąć...

Pogoda zmienną jest.

Ostatnim razem wyszliśmy z chałupy przed siebie. Na wprost. Na północ. Pierwotnie zakładaliśmy, że przetrzemy szlak do nieistniejącego Przybyszowa. Tam właśnie ze zbocza góry do Karlikowa biegnie trasa zjazdowa. Pogoda zachęcała do wędrówki. 

Po dwóch godzinach marszu słońce zniknęło za chmurami. Skręciliśmy w stronę szlaku. Zmodyfikowaliśmy plany wycieczki skracając ją do minimum. Decyzja słuszna. Pogoda zmieniała się w oczach.

Z minuty na minutę.Kolejne zdjęcia zrobiłem na tej samej drodze w odstępie ok. 3-5 minut.

i tak po 15 minutach widzieliśmy tylko czubek własnego nosa... posiekani śniegiem i zmarznięci po blisko 5 godzinach wróciliśmy do domu. Do Przybyszowa nie dotarliśmy choć to naprawdę blisko.

Po drodze spotkaliśmy dwa olbrzymie Jelenie, kilka saren. Dobrze, że wilcy sobie gdzieś poszli... trochę miałem stracha po tym jak zeszły w niedziele watahą prawie pod sam dom... na śniadanie.