Optymizm i wiara

Z natury rzeczy jestem optymistą. Nie wierzę w cuda. Nigdy nie rozkładam rąk z rozpaczy. Szukam rozwiązania.  Staram się dojść do niego samemu w miarę możliwości. Wiara we własne możliwości bardzo mi pomaga...ale nie powali drzewa.
Miałem kłopot, bo za domem stało suche drzewo.  Nic strasznego gdyby nie fakt, że ta część działki do mnie nie należy a obecny dzierżawca zakazał jego wycinki...
Przyjeżdżam do domu w zeszłym tygodniu i co widzę?

Leży!

Wichura je powaliła.

Cuda się dzieją...cuda.

Koliba

Mam w pamięci kilka długich wieczorów spędzonych w Kolibie.
Zimowych i letnich.
Pamiętam prysznic w głównej izbie za zasłonką.
Kominek i gospodarzy.
Marysię, Karolinę i Tomka.
I zawsze miło wspominam to miejsce...

 które teraz wygląda zupełnie inaczej...

 

 

 po staremu zimą droga zasypana jest całkowicie

 

 

Widoki rekompensują trudy wycieczki.

Zimno było -15 stopni Celcjusza

Pozdrowienia dla gospodarzy...do zobaczenia w Nowej Kolibie.

Przerwa na zime...

Tym razem porządnie posypało śniegiem. Wczoraj temperatura spadła do -25 stopni celcjusza...W takich warunkach nikt pracować nie będzie.
Druga część domu (ta gospodarska) został już wcześniej podniesiona i zabezpieczona.

Fachowcy wykopali porządne doły na pecki i ułożyli część fundamentu z kamienia pomiędzy peckami.

Miło popatrzeć na ich robotę ale szkoda że cały tydzień pracowali tylko we dwóch...