Cieszyć się? Czy płakać?
Myślałem dawniej...a tak niedawno jeszcze...
Mocno nadgryziona zębem czasu. Przygarbiona ale piękna...
I zakochałem się. W tej chacie, w tym miejscu.
Dzisiaj wiem, że było warto....
...bo kiedy słońce wyjdzie zza chmur moja chata pięknieje!
Brakuje jeszcze wielu rzeczy. Nie ma podłóg, nie ma sufitów. Strych pusty. Instalacji brak. Nie przeraża mnie to.
Jest dach! Są ściany... stan zero przed remontem osiągnięty!
jest piękna...
OdpowiedzUsuńmaria
Podziwiam :) Wiem też, że takie chaty się kocha, są jakby członkiem rodziny, o nich z czułością mówi się - mój dom-
OdpowiedzUsuńPozdrawiam i życzę dalszego zapału
Cieszę się z Tobą urodą chaty, roboty w środku to sama przyjemność. pozdrawiam.
OdpowiedzUsuńCudowna przemiana. Oj warto było.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam
Piekna jest,ciekawam ile to usmiechow witala niegdys w swoich progach starenka chatka...
OdpowiedzUsuńPewnie odwdzieczy sie swoja przytulnoscia i spokojem ze wrociles jej dawna swietnosc,Pozdrawiam
Coraz ślicznuśniejsza!!!
OdpowiedzUsuńZbyt dużo zbiegów okoliczności sprawiło, że ona posiadła Ciebie ;-) Czasem myślę, że takie stare domy, wyciągają swoje szpony po tych ludzi, którzy uratują je od całkowitego zapomniania i zniszczenia. Tak też było z naszym domkiem, który nas sobie wybrał. Twoja Chata pięknieje nie tylko w słońcu. Jest taka piosenka Czerwonego Tulipana o domu. Tam są takie słowa:,"...a my kochanie mamy dom.. dom to ładnie powiedziane, mamy na razie jedną ścianę, reszte możemy dobudować, ale już jest gdzie się schować, o co się oprzeć, przy czym stać, a tam za ścianą może wiać." Tak mi się jakoś przypomniało, a propos, że nie masz podłóg i sufitów. Pozdrawiam z Błotnistej Góry vel Wonne Wzgórze.
OdpowiedzUsuńnie masz pojęcia jak zazdroszczę ci i chaty i miejsca w którym stoi...
OdpowiedzUsuńjest naprawdę niepowtarzalna.. PRAWDZIWY DOM :)
OdpowiedzUsuńChata nie do poznania :) a satysfakcja jeszcze większa!!!
OdpowiedzUsuńSerdecznie pozdrawiam
Tak rozumiem... to milosc od pierwszego wejrzenia i na zawsze.
OdpowiedzUsuńA wyglada teraz jak Marzenie!
Oj! Piotrze! Na pewno nie przypadkiem :)
OdpowiedzUsuńStale kibicujący P. i D. Pozdrawiamy!
Dobrze,że są ludzie tak zakręceni, ratujący stare chaty, przedmioty i umiejący je kochać. Pozdrawiam, życzę wytrwałości i sukcesów.
OdpowiedzUsuńGonciarz. Proszę o kontakt. Pozdrawiam
OdpowiedzUsuń